بررسی اجمالی
خال ها نوع متداولی از تومور پوست هستند. آنها غالباً به صورت لکه های قهوه ای کوچک و تیره ظاهر می شوند و در اثر خوشه های سلول های رنگدانه ایجاد می شوند. خال ها معمولاً در دوران کودکی و بزرگسالی ظاهر می شوند. بیشتر افراد ۱۰ تا ۴۰ خال دارند که برخی از آنها ممکن است ظاهرشان تغییر کند یا با گذشت زمان محو شوند.
بیشتر خالها بی ضرر هستند و به ندرت سرطانی می شوند. پیگیری خال ها و سایر لکه های رنگی در پوست یک گام مهم در تشخیص سرطان پوست، بخصوص ملانوم بدخیم است.
علائم
خال معمولی یک لکه قهوه ای است. اما خال ها می توانند رنگ ها ، شکل ها و اندازه های مختلفی داشته باشند:
- رنگ و بافت. خال ها می توانند قهوه ای ، برنزه ، سیاه ، قرمز ، آبی یا صورتی باشند. آنها می توانند صاف ، چروکیده ، مسطح یا برجسته باشند. ممکن است بر روی آنها مو هم رشد کند.
- شکل. بیشتر خال ها بیضی شکل یا گرد هستند.
- اندازه. خال ها معمولاً کمتر از ۱/۴ اینچ (حدود ۶ میلی متر) قطر دارند ( اندازه یک پاک کن مداد). به ندرت ، خال های موجود در بدو تولد (خال های مادرزادی) می توانند بسیار بزرگتر باشند و نواحی گسترده ای از صورت ، تنه یا اندام را بپوشانند.
خال ها می توانند در هر نقطه از بدن ، از جمله پوست سر ، زیر بغل ، زیر ناخن ها و بین انگشتان دست و انگشتان پا ایجاد شوند. بیشتر افراد ۱۰ تا ۴۰ خال دارند. بسیاری از این موارد در سن ۵۰ سالگی بروز می کنند. ممکن است ظاهر خال ها تغییر کنند یا با گذشت زمان محو شوند. تغییرات هورمونی در بزرگسالی و حاملگی ممکن است باعث شود که خال ها تیره تر و بزرگتر شوند.
خال های غیرمعمول که ممکن است نشان دهنده ملانوم باشد
این راهنما به شما کمک می کند تا تعیین کنید که آیا خال یا لکه ممکن است نشان دهنده ملانوم یا سایر سرطانهای پوستی باشد:
- شکل نامتقارن. یک نیمه ی از آن شبیه نیمه دیگر نیست.
- لبه ها. به دنبال خال هایی با لبه های نامنظم ، منقطع یا زیگزاگی باشید.
- رنگ. به دنبال خال هایی باشید که تغییر رنگ داده اند ، دارای چندین رنگ هستند یا رنگ های غیر معمول دارند.
- قطر. به دنبال رشد جدید و افزایش اندازه اخیر در خالی بزرگتر حدود ۶ میلی متر باشید.
- تکامل. مراقب خال هایی باشید که در اندازه ، شکل ، رنگ یا ارتفاع خود تغییر می کنند ، به خصوص اگر بخشی یا تمام خال سیاه شود. خال همچنین ممکن است با ایجاد علائم جدیدی مانند خارش یا خونریزی تکامل خود را نشان دهند.
خال های سرطانی (بدخیم) از نظر ظاهری تفاوت زیادی دارند. برخی ممکن است تمام ویژگیهای ذکر شده در بالا را نشان دهند. بقیه ممکن است فقط یک یا دو تای آن را داشته باشند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید
اگر خال به نظر غیر عادی آمد، رشد یا تغییر پیدا پیدا کرد با پزشک خود مشاوره کنید.
علل
خال ها هنگامی ایجاد می شوند که سلول های رنگدانه پوست (ملانوسیت) به صورت خوشه ها یا توده هایی رشد می کنند. ملانوسیت ها در سراسر پوست شما توزیع شده اند و ملانین تولید می کنند ، رنگدانه ای طبیعی که رنگ را به پوست شما می بخشد.
عوارض
ملانوما یا ملانوم عارضه اصلی خال است. بعضی از افراد از متوسط خطر ابتلا به خال های سرطانی و ابتلا به ملانوم احتمال خطر بالاتری دارند. عواملی که خطر ملانوما را افزایش می دهد عبارتند از:
- داشتن خال های بزرگ هنگام تولد. به این نوع خال ها ، خال های مادرزادی گفته می شود. در مورد نوزاد ، چنین خالهایی اگر قطر آنها بیش از ۲ اینچ (۵ سانتی متر) باشد ، در اندازه بزرگ طبقه بندی می شوند. حتی یک خال بزرگ هم به ندرت سرطانی می شود و اگر بشود تقریباً هرگز قبل از رسیدن کودک به بلوغ این اتفاق نمی افتد.
- داشتن خال های غیرمعمول. خال هایی که بزرگتر از یک خال معمولی هستند و از نظر شکل نامنظم هستند، به عنوان خال های آتیپیک یا دیسپلاستیک شناخته می شوند. آنها تمایل به ارثی بودن دارند و اغلب دارای مراکز قهوه ای تیره و مرزهای کم رنگ تر و ناهموار هستند.
- داشتن خال های زیادی. داشتن بیش از ۵۰ خال معمولی حاکی از افزایش خطر ملانوما است. دو مطالعه تایید می کند که تعداد خال های شما خطر سرطان را پیش بینی می کند. یکی نشان داد افراد زیر ۵۰ سال که ۲۰ یا بیشتر خال دارند ، در معرض خطر ابتلا به ملانوما قرار دارند. دیگری نشان داد که بین تعداد خال های خانم ها و خطر سرطان پستان رابطه وجود دارد.
- داشتن سابقه شخصی یا خانوادگی ملانوم. اگر قبلاً ملانوما داشته اید ، در معرض خطر ابتلا به بدخیم شدن خال هستید. علاوه بر این ، برخی از انواع خال های غیر معمولی منجر به شکل ژنتیکی ملانوما می شوند.
پیشگیری
اقدامات زیر می تواند به محدود کردن پیشرفت خال ها و عارضه اصلی آنها (ملانوما) کمک کند.
مراقب تغییرات باشید
با مکان و الگوی خال های خود آشنا شوید. مرتباً پوست خود را معاینه کنید تا به دنبال تغییراتی باشید که ممکن است نشانگر ملانوم باشد. ماهانه یک بار خودتان را چک کنید ، به خصوص اگر سابقه خانوادگی ملانوم دارید. به کمک آینه ، یک چکاپ سر تا پا را انجام دهید ، از جمله پوست سر ، کف دست و ناخن های پا ، زیر بغل ، قفسه سینه ، ساق و ران ها و فاصله بین انگشتان پا. همچنین ناحیه تناسلی و بین دو باسن خود را نیز بررسی کنید.
با پزشک خود در مورد عوامل خطر ابتلا به ملانوم و اینکه آیا به طور معمول به معاینه پوست نیاز دارید ، صحبت کنید.
از پوست خود محافظت کنید
برای محافظت از پوست خود در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV) ، مانند خورشید یا تختهای برنزه ، اقدامات لازم را انجام دهید. اشعه ماوراء بنفش با افزایش خطر ملانوما مرتبط است. کودکانی که از قرار گرفتن در معرض آفتاب محافظت نشده اند ، تمایل به ایجاد خال های بیشتری دارند.
- از اوج آفتاب خودداری کنید. برای بسیاری از افراد ، پرتوهای خورشید بین ۱۰ صبح تا ۴ بعد از ظهر قوی ترین است. برای سایر ساعات روز ، حتی در روزهای ابری یا زمستان ، در مورد فعالیت در فضای باز هم برنامه ریزی داشته باشید .
- در تمام طول سال از ضد آفتاب استفاده کنید. ضد آفتاب را حدود ۳۰ دقیقه قبل از بیرون رفتن از خانه ، حتی در روزهای ابری ، استفاده کنید. از یک ضد آفتاب با طیف گسترده با SPF حداقل ۳۰ استفاده کنید. آن را سخاوتمندانه بمالید و هر دو ساعت یک بار مجدداً استفاده کنید، و اگر در حال شنا هستید یا عرق می کنید با فاصله زمانی کمتر تجدید کنید. آکادمی پوست آمریکا توصیه می کند از یک کرم ضد آفتاب با طیف گسترده و مقاوم در برابر آب با SPF حداقل ۳۰ استفاده کنید.
- داشتن پوشش. عینک آفتابی ، کلاه های پهن ، آستین های بلند و سایر لباس های محافظ می توانند در جلوگیری از آسیب اشعه ماوراء بنفش به شما کمک کنند. همچنین می توانید از لباس هایی استفاده کنید که از پارچه هایی تهیه شده اند که از اشعه ماوراء بنفش محافظت می کنند.
- از لامپها و تختهای برنزه اجتناب کنید. لامپها و تختهای برنزه اشعه ماوراء بنفش ساطع می کنند و می توانند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند.
تشخیص
پزشک شما با نگاه کردن به پوستتان می تواند خال را تشخیص دهد. شما می توانید معاینه منظم پوست را به عنوان برنامه مراقبت های پزشکی پیشگیرانه خود انتخاب کنید. در مورد برنامه ای که برای شما مناسب است با پزشک خود صحبت کنید. در طی معاینه پوست ، پزشک پوست شما را از سر تا انگشت پا معاینه می کند.
اگر پزشکتان مشکوک باشد که خال ممکن است سرطانی باشد ، ممکن است یک نمونه بافت (بیوپسی) برای معاینه میکروسکوپی از شما بگیرد.
درمان
اکثر خال ها نیازی به درمان ندارند.
اگر خال شما سرطانی باشد ، پزشک برای برداشتن آن یک عمل جراحی انجام می دهد. اگر خالی دارید که هنگام شیو کردن باعث سوزش می شود ، ممکن است بخواهید آن را بردارید.
برداشتن خال فقط مدت كوتاهی طول می كشد و معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود. پزشک شما ناحیه اطراف خال را بی حس می کند و در صورت لزوم خال همراه با حاشیه پوست سالمش را کات کرده و یا می سوزاند. روش جراحی ممکن است جای زخم دائمی بگذارد ولی در مورد سوزاندن با روش های میکروکوترینگ با کمترین رد بهبود می یابد.
اگر متوجه شدید که یک خال به سرعت در حال رشد است ، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
آماده شدن برای مشاوره
اگر شما یک خال دارید که شما را نگران کرده است ، پزشک خانوادگی شما معمولاً می تواند به شما بگوید که طبیعی است یا به بررسی بیشتری نیاز دارد. سپس وی ممکن است شما را برای تشخیص و درمان به پزشک متخصص پوست ارجاع دهد.
این ایده خوبی است که برای جلسه مشاوره خود به خوبی آماده شوید. برخی از اطلاعاتی که به شما کمک می کند تا آماده شوید در اینجا آورده می شود.
آنچه شما می توانید انجام دهید:
- تغییراتی را که مشاهده کرده اید یا علائم جدیدی که تجربه کرده اید را ذکر کنید. حتی مواردی را که ممکن است به نظرتان با جلسه مشاوره بی ارتباط بیاید را هم در نظر داشته باشید.
- لیستی از تمام داروها ، ویتامین ها یا مکمل های مصرفی را آماده کنید.
- اگر در گذشته ملانوما یا خالی را برداشته اید ، محل ضایعه و تاریخ برداشت را یادداشت کنید. اگر گزارش بیوپسی دارید ، آن را با خود به همراه داشته باشید.
- در جلسه مشاوره آرایش یا لاک ناخن مات استفاده نکنید. این محصولات انجام معاینه را برای پزشک معالج دشوار می کند.
- سؤالاتی را که از پزشک خود دارید لیست کنید.
برخی از سؤالات اساسی که باید از پزشک خود در مورد خال ها بپرسید عبارتند از:
- به نظر شما این خال ممکن است سرطانی باشد؟
- مناسب ترین روش عمل چیست؟
- چگونه متوجه شوم که یک خال نیاز به بررسی دارد؟
- آیا می توانم از ایجاد خال های بیشتر جلوگیری کنم؟
- آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری دارید که بتوانم با خودم به خانه ببرم؟ چه وب سایتهایی را پیشنهاد می کنید؟
علاوه بر سؤالاتی که شما آماده کرده اید ، در هنگام مشاوره اگر سوال دیگری به ذهنتان رسید دریغ نکنید.
از پزشک چه انتظاری می رود
احتمالاً پزشک از شما سؤالاتی می پرسد، از قبیل:
- از چه زمانی متوجه این خال شدی؟
- آیا همیشه آن را داشته اید یا جدید است؟
- آیا تغییری در این خال مانند رنگ یا شکل آن مشاهده کرده اید؟
- آیا در گذشته خال های دیگری نیز با جراحی برداشته اید؟ اگر چنین است ، آیا می دانید که آنها غیر معمول (غیرعادی) یا بدخیم بودند یا خیر ؟
- آیا سابقه خانوادگی از خال های غیر معمولی ، ملانوم یا سایر سرطان ها دارید؟
• آیا شما دچار آفتاب سوختگی شده اید یا مکرر در معرض اشعه ماوراء بنفش مانند تختهای برنزه کننده قرار گرفته اید؟
خال ها تومورهای پوستی هستند و از سلولهای تولید کننده رنگ (پیگمان) تشکیل شده اند. خال ها می توانند در هر نقطه ای از پوست بدن به صورت منفرد یا گروهی ظاهر شوند. اکثر مردم در طول ۲۰ سال اول زندگی خود تعداد کمی خال بر روی بدنشان ایجاد می شود. خال ها معمولا قهوه ای رنگ هستند، اما می توانند آبی، سیاه، و یا به رنگ گوشت هم باشند. غالب خال ها بی ضرر هستند و باعث درد یا سایر علائم نمی شوند مگر اینکه خارانده شوند و یا ضربه ببینید.
زوائد پوستی، برآمدگی های کوچک و نرمی از پوست هستند که دارای گردنی نازک هستند. این زوائد اغلب روی گردن، زیر بغل، بالا تنه، و سایر نواحی چین دار بدن ظاهر می شوند. علت ایجاد زوائد پوستی شناخته شده نیست و بی ضررند.
چرا خال ها برداشته می شوند؟
عمده خال ها نیازی به درمان ندارند. اما گاهی اوقات افراد به دلایل زیبایی قصد دارند انها را حذف کنند و یا این خال ها به دلیل زخمی شدن در حین اصلاح، مالش به سایر نقاط بدن و یا گیر کردن به جواهرات باعث ناراحتی می شوند.
در صورت داشتن خالی که با سایر خال های عادی متفاوت است، با پزشک خود مشاوره کنید. در این موارد ممکن است نیاز به انجام بیوپسی از خال باشد، که به معنی برداشتن خال و ارسال آن به یک آزمایشگاه برای آزمایش سرطان می باشد.
پزشکان چگونه خال ها و زوائد پوستی را برمی دارند؟
پزشک ممکن است توسط یکی از طرق زیر خال یا زائده پوستی را بردارد:
بریدن. زوائد پوستی می توانند توسط یک چاقوی کوچک جراحی و یا قیچی جراحی بریده و برداشته شوند. برخی خال ها را هم می توان از این طریق از پوست حذف کرد. دیگر خال ها ممکن است سلول هایی در عمق پوست داشته باشند ونیاز باشد تا پزشک برای جلوگیری از رشد مجدد آن ها، با برشی عمیق تر خال را بردارد. این چنین برش هایی نیاز به بخیه زدن دارد.
انجماد با نیتروژن مایع. پزشک ممکن است توسط سواپ یا اسپری، مقدار کمی نیتروژن مایع فوق العاده سرد را بر روی خال و یا زائده پوستی قرار دهد. ممکن پس از این کار تاول کوچکی در محل ایجاد گردد که خودبخود بهبود پیدا می کند.
سوزاندن. جریان الکتریکی یک سیم (پروب) را گرم می کند و از این سیم برای سوزندان و برداشتن لایه های بالایی پوست استفاده می شود. در موارد کمی ممکن است به بیش از یک جلسه درمان نیاز باشد ولی در عوض با استفاده از پروب های نازک و مناسب احتمال بر جای ماندن رد بسیار بسیار کم خواهد بود. گرما به پیشگیری از خونریزی کمک می کند.
این روش ها ممکن است کمی دردناک باشد لذا پزشکان قبل از شروع به کار، منطقه عمل را با یک بی حس کننده موضعی بی حس می کنند.
در اینجا به سوالات پرتکرار در مورد خال و برداشتن خال پاسخ داده شده است، برای اطلاعات بیشتر لطفا با ما تماس بگیرید.
خال من با مو پوشیده شده است. آیا می توان موها را برداشت؟
گزینه های زیادی برای برداشتن موها وجود دارد، از جمله تراشیدن، وکس، اپی لیدی، الکترولیز، و حذف موها با لیزر. خال های مودار از نظر زیبایی می توانند نامطلوب باشند. شواهد نشان می دهد که تحریک خال با روش هایی مانند اصلاح کردن، باعث ایجاد سرطان نمی شود.
آیا برداشتن خال دردناک است ؟
در اغلب موارد، خال ها زیر یک ذره بین به روش سوزاندن، فریز کردن و یا جراحی کوچک، برداشته می شوند. در روش جراحی اغلب تکه ی خال برداشته شده، برای بررسی آسیب شناسی بافتی به آزمایشگاه فرستاده می شود. قبل از انجام خالبرداری، پزشک یک داروی بی حسی را تزریق می کند که ممکن است کمی درد بگیرد شود، اما بسیار مختصر است.
من ۴۰ ساله هستم و اخیرا خال های جدیدی برایم ایجاد شده. آیا مشکلی هست؟
اغلب ها در دوران کودکی و نوجوانی ایجاد می شوند، اما ایجاد خال ها در کل طول زندگی می تواند طبیعی باشد.
فرزند من با یک خال به اندازه یک سکه بر روی ران خود متولد شده است. آیا باید آن را بردارم؟ اگر آری، چه زمانی ؟
خال فرزند شما خال مادرزادی (congenital nevi) نامیده می شود. اکثر متخصصین پوست معتقدند که خال های مادرزادی کوچک در مقایسه با خال های اکتسابی خطر ناچیز ابتلا به سرطان را دارند و یا اصلا ندارند. با این وجود، ملانوم بدخیم می تواند رخ دهد. در یک خال مادرزادی کوچک، این خطر در بلوغ افزایش می یابد. بنابراین توصیه می شود که خال قبل از آن زمان توسط جراحی برداشته شود. البته همه خال های مادرزادی نباید برداشته شوند، و شما باید با متخصص پوست خود مشورت کنید تا مشخص شود بهترین گزینه برای کودک شما چیست.
چقدر طول می کشد تا جای برداشتن خال ترمیم گردد؟
دو تا سه هفته
به طور کلی، انتظار می رود که رد بردشتن خال به حداقل دو تا سه هفته زمان نباز داشته باشد. پس از بهبود اولیه زخم ، برخی از روش های کاهش رد زخم را هم باید در نظر داشت. در مرحله بهبود اولبه، برای جلوگیری از عفونت، مراقبت های اولیه ای برای زخم ضروری است و به شما بهترین شانس را در به حداقل رساندن رد (اسکار)
را می دهد.